Here, there and everywhere

Teknologien har jobba mot meg i ganske lang tid no så det er grunnen til at eg ikkje har oppdatert bloggen på lenge. Dessutan har det foregått ein del dei siste dagane.

Eg har begynt å bli vant til Australia og varmen (dei siste dagane har det faktisk vore ganske varmt). Eit par ting forundrar eg meg framleis stadig over. I butikken pakkar dei til dømes alltid matvarene dine ned i ein pose med ein gong etter at dei har slått dei inn på kassen. Dette fører sjølvsagt til at alt tar mykje lengre tid når folk handlar mykje, og køen fram til kassen hopar seg opp Sjølvsagt køyrer dei på feil side av vegen, rulletrappene er også på feil side. Og når du møter nokon går dei alltid til venstre, medan eg er vant til å gå til høgre (vanlig praksis i serveringsbransjen). Dette ender difor med at eg kolliderar med alle eg møter på gata! Ein svenske (dei er overalt) fortalte meg at han var i eit symjebasseng og kolliderte med alle, heilt til han forsto at dei ikkje berre køyrer, men også svømmer (ja pappa, eg veit at det heiter sym) på venstre side. Lysbrytarane står også ned når dei er på og opp når dei er av. Men eg har enda ikkje fått testa ut om vatnet i vasken renn feil veg når ei tar ut proppen. Eg leitar fortsatt etter ein propp, for å kunne prøve denne teorien ut mot empirien.

I helga hadde eg besøk av Ingebjørg som studerar i Brisbane (2 timar med fly). Til våre foreldre vil vi gjerne opplyse om at det er ein time tidsforskjell på Brisbane og Melbourne. Dei tidligare nemde hadde nemlig hatt ein diskusjon på heimebane om det var 9 eller 10 timar forskjell på Australia til Norge. Begge hadde rett!

Medan Ingebjørg var her hadde vi litt sight-seeing (eller synfaring om du vil) rundt i byen. Melbourne er ein fantastisk fin by som har mykje å by på. I følgje sikre kjelder (Ingebjørg) er den finare enn Brisbane. Det var kjekt å få besøk, for på dette tidspunktet hadde ikkje bitt kjent med så mange. Ingebjørg har og den eigenskapen at når vi er ute å handlar må ho alltid rekne om til norsk valuta for kvar minste ting, sånn høgt for seg sjølv. Dette kan vere nyttig, men også ganske irriterande!

Folk i Melbourne er veldig blide, høflege og hjelpsame. Dersom vi har gått oss vill (har skjedd eit par gongar ja) kjem dei alltid bort å vil hjelpe, nesten før vi spør. Det fins likevel unntak. Her om dagen når eg, Ingebjørg og Kamilla gjekk på gata og snakka på vårt morsmål (trur ikkje vi snakka så veldig høgt ein gong), snur dama som går framfor oss seg og seier: ”Respekt the ground you are walking on, speak australian”. Min første erfaring med kvardagsrasisme!

Alle byar med respekt for seg sjølv har ei elv som renn gjennom byen (Eg nevner i fleng: London, Paris, Budapest, Førde, Viksdalen (omtrent dei byane eg har vore i). Dette gjeld sjølvsagt også for Melbourne.

Mine bufellar har endelig flytta inn. Alle fire er frå Canada, så vi har i det miste snø og Celine Dion til felles! Skulen har også begynt så smått. Denne veka har vi hatt informasjonsopplegg kvar dag. Ein av informasjonsbolkane var om edderkoppar og korleis drepe desse. Du kan enten slå til den, fange den i ein kopp eller spraye den med insektspray. Dei vanlegaste edderkopptypane vart også presentert. Spiderman var ein av desse. Han er ikkje farlig, men hjelper jenter i nød (kjære Ingrid, eg skal ringe deg om eg ser han!).

På kveldane har det vore sosiale aktivitetar med alle dei internasjonale studentane. Ikkje før neste veke kjem dei andre studentane, og då begynner O-week som eg trur liknar litt på fadderveka heime. Eg har blitt kjent med ein del av dei andre internasjonale studentane. Mange av dei bur også her i det same leilegheitskomplekset som vi bur i. Det er kjempemange frå Malaysia og andre delar av Asia, og desse har ein tendens til å menge seg med kvarandre. Men også mange frå USA og Canada (alle i mi leiligheit).

Ein Italienar som bur her har også vore utvekslingsstudent ved NHH i Bergen. Han likar og fortelje dei andre kor dyrt alt er i Norge (men også kor vakkert det er). Noko som gjore inntrykk på han var kor gamle eksamensvaktene var. Eg prøver å sei at i Norge likar vi å sysselsette alle, også dei gamle!

Har ikkje blitt så veldig brun akkurat. Folk tippar at eg er frå Norge heile tida, veit ikkje om det er eit godt tegn. Men skal prøve å få gjort noko med det ved å reise på stranda til helga (gått til innkjøp av 30 + solkrem).