Mitt hjerte er ditt

Høyt våre flagg vi svinger, hurra!
Ja, nå vil vi riktig feste!
Dagen er din, og dagen er bra,
men du er den aller beste!
Se deg om i ringen, hvem du vil ta,
dans en liten dans med den du helst vil ha!
Vi vil alle sammen svinge os så glad,
En av os skal bli den neste.


GRATULERE med 12 årsdagen kjære Sirener.
Skulle gjerne vore med på feiringa.
Gledar meg til å komme tilbake til koret:)

Hugs and kisses:)

Mamma Mia

Hurra for deg som fylller dit år. Ja deg vil vi gratulere!
Alle i ring omkring deg vi står og se, nå vil vi marsjere,
bukke, nikke, neie, snu oss omkring,
danse for deg med hopp og sprett og spring.
Ønske deg av hjertet alle gode ting!
Si meg så, hva vil du mere, GRATULERE:)

Kjære mamma: Eg lovar å lage ei kake når eg kjem heim!

Kjære Hanna: Gratulere med dagen i går:)

I need some fine wine and you, you need to be nicer

I helga var eg på Vin tur til Yarra Valley. Område ligg litt over ein time utanfor Melbourne. Her dyrkar dei druer å lagar vin. Som namnet tilseier er det dalar og bakkar her (antydning til fjell) og det er jo alltid kjekt. Faktisk er det veldig fint. Dette område er nær til skogbrannane tidlegare i år. Vi blei fortalt at dei ikkje kunne høste inn noko i år, fordi det var for mykje aske. Druene heng difor på trena og rotnar.

Turen vart arrangert av ANSA så det var stort sett berre nordmenn med. Nokon av vinane var veldig rar smak på, men noken var gode også. Vinane frå Victoria skal visst vere ganske kjente, men skal ikkje vere av dei beste australske vinane.

PS: Det visar ikkje så godt på bilde, men eg ha faktisk blitt litt brun etter påskeferien!

Saturn Freeway

Frå Brisbane fann vi ut at vi skulle leige bil og køyre nedover til Bayron Bay. Kamilla var den naturlege sjåfør. Som ho så fint sa det: "sånne here bygdetullingar som ikkje tør annet enn å kjøre opp på Coopen og ned igjen". Ho sikta då til underteikna, Ingebjørg og Tomas.

Ikkje nok med at det er feil side av vegen, bilane køyrer også ganske fort på desse motorveiane. Men Kamilla bestod oppgåva med glans. På eit tidspunkt køyrte ein moped inn i baken på oss, men det var no hans eigen feil for han følte ikkje akkuratt med. Eg hørte kronene trille men det viste ikkje på bilen. Detalja, deltalja!

Byron er ein gammal hippy by med avslappa feriestemning. Det var også eit gammalt fyrtårn der, og ein kunne gå ut på australias østligaste fastlandspunkt. Likte veldig godt naturen for det var grønt og hadde litt tendensar til fjell.

Vi brukte stortsett tida til å jobbe med brunfargen. Fekk også spelt litt kort og smakt på utelivet. Hoppebilde vart det sjølvsagt også tid til.

Etter at bilen var levert og dei andre reist tilbake til Brisbane, reiste eg og Kamilla til hennar venn og hans australske kjæreste for å sove der den siste natta. Vi besøkte den lokale "pokie" plassen med flust av speleautomatar. Heile plassen hadde ein høg danskebåt faktor, gjennomsnittsalderen og musikken var deretter. Etter at eg hadde fortalt at my dad works for the part of the govnerment who controlls gambling, rånte vi rundt i surfers og sang høgt til Britney. Den lokale hadde guida tur inn i mellom. Det heile var framifrå artig.

Mandag morgon gjekk flyet heim (heim og heim) til Melbourne. Og jammen var det godt å komme tilbake etter 10 dagar på loffen. Litt kaldare, ikkje så mange skumle dyr og si eiga seng.

City of blinding lights

Ein enkel dag var sett av til Brisbane. Og Ingebjørg visste oss rundt som den ekte turguiden ho er. Sjølvsagt etter ein god frukost på terrasen med kaffi frå presskanna.

Dei fleste seier at det ikkje er så mykje å sjå i Brisbane. Det kan eg forsåvidt vere einig i, men eg syns det er ein veldig sjarmerande by likevel. Likte spesielt godt stranda og badebassenget dei har laga midt i byen.

Byen ligg nemleg ikkje med kysten, den har (som andre byar, sjå ovanfor) ei elv som renn gjennom. På denne elva tar Ingebjørg båten kvar dag når ho skal til universitetet (var ikkje det ein fantastisk setning).

Dette er universitetet til Ingebjørg (kom på at eg ikkje har lagt ut noko bilde av mitt, jaja). I parken utanfor fins det mange rare dyr. Skilpadder, fuglar, øgler og andre skumle ting.

Etter at eg hadde masa meg til å sjå eit par ekstra bygningar var dei andre trøtte og ville heim. Men det vart heldigvis tid til å gå innom eit par butikkar også. Ingebjørg fekk kjøpt seg nye flip-flops. Ho la sjølvsagt dei ho hadde igjen på øya. Dette er ein liten tradisjon ho har.

Føtter på fjell

Reisefølgje vart oppgradert til ein person meir, nemlig Ingebjørg. Været vart bra og det var klart for Fraser Island, verdas største sandøy. Vi var med på ein to dagars tur der dei køyrte oss rundt i store bilar med gode dekk, slik at vi fekk sjå alt som var verdt å sjå.

Det er milevis med strand rundt heile øya. I midten er det regnskog. Vi køyrte sjølvsagt med bil både i regnskogen og på stranda. Det var ganske stilig og ganske hompete. Meg og Ingebjørg sat framme å styrte musikken. Veit ikkje om sjåføren var sånn kjempebegeistra.

Vi bada i ferskvatn (noko som var veldig deilig itte gammalt), såg dingoar (blanding mellom hund og ulv som lever vilt på øya), mykje strand, det gamle skipsvraket frå krigen, røde sandfjell (red canyon) og sjølvsagt regnskog. Mobildekning var det dårlig med.

Akkuratt som å bade i Vindheimsvatnet dette!

Miami

Neste stopp på turen var surfes paradise. I følgje reiseboka er dette Australias svar på Miami. Ein ferieby med høge skyskraparar, fine butikkar og tilsvarande prisar. Denne gongen var vi svært heldige med hostellet vårt. Nok ein gong erobra vi stranda for ein fotoshot. Dette vart eit slags gjennomgangstema på turen. Det er vel unødvendig å seie kven som var fotograf og kven som var modell.

Gode shoppingmuligheiter gjorde sjølvsagt sitt utslag på lommeboka. Eg fann ein heilt fantastisk butikk som hadde alle slags vesker og anna reisematriell. Eg vil spesielt trekkje fram den prikkete kofferten med hjul på. Støvlane var også fantastiske. Eg kjøpte ingen av dei nemde tinga. Det fikk nøye seg med eit snikfoto av støvlane.

Hestejente som ho er (ja ho har hest heime i Bergen) ville Kamilla sjølvsagt ri. Og vi tok turen inn (frå kysten liksom) til ein farm for å få dette gjort. Eg er jo ikkje sånn kjempeerfaren med å ri men det var veldig kjekt. Syns eg klarte meg bra på eigen hest og greier. Kamilla fekk galopere på slutten så då var jo ho heilt i hundre. Hadde håpa vi skulle ri i regnskogen. Det var ganske vanlig skog, men til gjenngjeld regna det (dårlig vits).

Heile farmen var driven av japanarar, utanom ein aussie som var gift med ein av dei. Denne køyrte oss tilbake til sivilisasjonen i ein stor kassebil som likna litt på ein bil sentral i min oppvekst i Viksdalen på 90-talet.

Etter Surfers var det klart for å trekke mot Brisbane. Problemet var berre at Ingebjørg var på felttur uten batteri på mobilen, og nummeret til Tomas som eg hadde fått, var feil. Etter kvilelaus trasking i Brisbane fekk vi, takka vere facebook, tak i Tomas. Den indiske taxisjåføren fekk etter eit par nye telefonar til Tomas, plotta den riktige adressa inn på GPS-en sin, og vips var vi framme i leiligheita til Ingejørg og Tomas på West End (den lange historia er sjølvsagt langt mindre smertefri).

PS: Takk til Kamilla for lån av bilde. Publisert med løyve frå fotograf (takk til MCT for kunnskap angåande dette!).

Swalloved in the Sea

Så var det endeleg klart for påskeferie og eg og Kamilla sette oss forventningsfullt paa flyet som skulle ta oss til MacKay i Queensland. Det viste seg aa bli ei turbulent flyreise (bokstavelig talt). Med fleire landingsforsøk på grunn av våt rullebane, kom vi oss endelig ned. Dette gjorde at vi blei for seine til bussen vi skulle ta vidare. Det viste seg at neste buss ikkje gjekk for seks timar seinare. Sjølv om tempraturen var tropisk, noko heilt anna enn vi er vant med lenger sør, striregna det. McKay er heller ikkje den vakraste blomsten av ein by på verdenskaret. I tillegg var det langfredag og alt var stengt.

Vi endte opp med å tilbringe dagen på Hungry Jacks (som er det australske namnet på Burger King, dei kan jo ikkje ha det same!) der vi spelte kort med to franskmenn som delte same sjebne som oss. Det var egentlig ganske hyggelig. Eg trur folka som jobba der begynte å lure på om vi skulle slå oss ned for godt.

Endelig var det tid for å ta bussen vidare, ca 2 timar til Airlie Beach. Då var det allereie blitt mørkt så vi såg ikkje så mykje på vegen. Airlie Beach har høg backpacker-faktor og tilsvarande party nivå. Hostellet vi sov på var heller ikkje den beste inlosjeringsopplegget i skuffa, men det var no billig. Kamilla påsto at ho vakna med ein kakkelakk i panna midt på natta, eg prøvde og ignorere fakta. Er vi på backpacking, så er vi på backpaking.

Dagen etter besøkte vi Whitsunday Islands. Dei vakraste strendene i manns minne. Vi snorkla også på koralrevet. Det var kjekt. Stilig å sjå på fiskane som svømte ilag med deg. På vei ut måtte vi gjennom "tørketrommelen" som dei kalte det. La meg sei det i stikkordsform: Først lunsj, så svært høge bølgjer, ubehag og kvalme, resultat: oppkast frå undertegna. Til mitt forsvar vil eg seie at det også var eit japansk par som opplevde det same. Men det hjelper vel ikkje. Kamilla mobbar meg fortsatt.

Vi møtte også eit par freshe damer frå Canda. To døtre med mora på tur. Ho var minst 70 år, men ikkje redd for å snorkle! I tillegg til eit par gutta frå 'outbacken' (veit ikkje om dei egentlig var derifrå men eg likte å tru det) med den sterkaste australske aksenten på språkbarrometeret. Ikkje nok med det. I løpet av ein setning hadde dei mist putta inn to "mate" og fire "ai". Trur dei snakkar litt finare her nede i Melbourne ja.




Etter to dagar i Airlie var det tid for å trekke vidare sørover. I mangel på tid tok vi fly. Flyplassen var veldig sjarmerande. Den hadde ca eit rom og ein kafe meir enn Bringeland, doen var også litt større.

Den sjarmerande flyplassen med venterom ute. Kamilla viser i same slengen fram bikini-skilje sitt.

Fager kveldssol smiler

Paa sondag sovna bestefar stille inn. For meg var dette sjolvsagt ein tung beskjed aa motta. Dei siste dagane har tenkt mykje paa dykk der heime. Skulle saa gjerne vore der saman med dykk akkuratt no. Eg er lei meg for at eg ikkje kan vere der for aa ta dei siste farvel.

Eg er likevel takknemlig for at eg fekk ha 3 av mine besteforeldre saa lenge og laere dei aa kjenne saa godt som eg gjorde. Mange gode studer og minner vil staa att etter dei.

No er eg paa tur med Kamilla i Queensland. Internettilgangen er litt sporadisk, men oppdateringar vil komme etter kvart.

Under the Sea (også kjent som Kom ut til oss)

I helga var eg på Melbourne Aqarium. Og der såg eg desse søte pingvinane. Bilde nedanfor har på facebook blitt kalla "Silje from the north".

I akvariummet hadde dei mange rare fiska som eg aldri har sett før. Sjøhestane var bant anna eit av høgdepunkta.

Haien var ikkje så veldig skummel likevel. Dei andre fiskane var ikkje redd for den i allefall.

På søndag var eg klar for fleire sjøeventyr, då eg skulle svømme med delfinane. Men trur du ikkje turen vart avlyst for andre gong, sjølv om været var ganske bra.

Ellers har eg blitt avhengig av den australske spesialiteten "tim tam". Det er ein kjempegod sjokoldade som kjem i fleire varierande utgåver. Eg forstår IKKJE kvifor dei ikkje eksporterar den til resten av verda, og tenar masse pengar.

Men best av alt. Pakken eg fekk i posten:

GOD PÅSKE:)

Toxic

I høve den føreståande påska vel eg å poste dette bilde eit eller anna moteshow (trur det var i Melbourne for ikkje så lenge sida). Kjære Ingrid: Eg lovar å aldri ha på meg denne kjolen. Til alle dokke andre: Ingrid tåler ikkje egg, men ho kan ete Freia sine.

Kjære lesarar. De tek sikkert påskeferie akkuratt i denne augneblink. Eg derimot må vente ei veke til. Her er det nemlig ikkje fridag før på langfredag, og på skjærtorsdag har eg skuletimar gitt. Før den tid har eg eit par essay eg må gjere ferdig så det blir på mange måtar stas.

Kjære Bergen: Gratulere til Sigmund og Ulriksbanen. Godt å ha begge på plass dei neste åra!

Kjære Sirener: God tur til Stockholm. Eg har så lyst å vere med. Kvar gong eg går forbi desse på gata (og det er ganske ofte, for dei er overalt) tenker eg på dokke:)

"Eg er hekta på deg men eg trur du er farleg"

Lillebrors Vise

Kjære Sverre: GRATULERE så mykje med dagen. Denne bilen har eg kjøpt til deg som bursdagspresang. Den vil komme i posten.

Hugs å betal skatt, gå til tannlegen og ikkje bryt lova. Då vil det gå deg godt å du får leve lenge i landet.

Kjære mamma og pappa: Då var alle ungane blitt voksne. Jobben er gjort. Gratulere. Det er ikkje så mykje meir å gjere enn å sette seg ned å beundre resultatet.

Eg brukar bursdagen som ein unskyldning til å ete skjokoladekjeks mens eg prøver å få gjort litt skulearbeid (noko som er ganske vanskelig å få gjort med tanke på at eg var på stranda i dag).

PS: Tenker også på om det fins påskekengeruar her i Australia i staden for påskeharar. Eg vurderar i tillegg å få med meg Roald Øyen på nett-tv medan eg sprayar litt kunstig snø på vindauget og skrellar meg ei appelsin. Skia kan dokke ha for dokke sjølv. Lykke til med førebuingane.

Tut tut sier pappas bil, den kan kjøre mange mil. Den har fire gummihjul og den er hmhm... rød.